اين‌روزا ساعتي نيست كه بي تو بگذره، لذتي كه مي‌برم از نبودنت، نبودن جسمي‌ت بي‌اندازه غير قابل وصفه، مي‌تونم بشينم و ترو جوري تصور كنم كه شايد هيچ‌وقت نبودي، ترو تصور مي‌كنم كه ياد گرفتي از حرف نزدنام بفهمي چقدر دوست دارم، اين خودخواهانه‌ترين خواسته‌ي من بود از تو در تمام زندگي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر